اگر شما و یا یکی خویشاوندان نزدیکتان مبتلا به بیماری شدید کلیوی (ESRD) تشخیص داده شده باشید، نیاز به شروع دیالیز و دسترسی عروقی خواهید داشت. یکی از گزینه ها پیوند شریانی وریدی (AV) یا گرافت شریانی وریدی است. طی گزارش های حاصله نیاز به انجام این روش دسترسی رو به افزایش است. اما چگونه می توان از پیوند شریانی وریدی نگهداری کرد؟ برای پاسخ به تمامی سوالات خود با ادامه این مقاله همراه ما باشید.
پیوند شریانی وریدی چیست؟
گرافت شریانی وریدی یا پیوند AV نوعی دسترسی است که برای همودیالیز مورد استفاده قرار می گیرد. گرافت معمولاً در بازو قرار می گیرد، اما در صورت لزوم ممکن است در پا نیز تعبیه شود. پیوند AV اتصال یک ورید و شریان است که از یک لوله توخالی مصنوعی استفاده می کند. یک سر لوله به یک سرخرگ و سر دیگر لوله به یک سیاهرگ متصل است. این اتصال منجر به جریان یافتن خون از شریان با جریان و فشار بالا از طریق پیوند به داخل ورید با جریان و فشار کم می شود. در نتیجه جریان یافتن خون با سرعت جریانی کافی، یک درمان همودیالیزی مناسب به بیمار ارائه می شود.
نحوه قرار دادن گرافت AV چگونه است؟
بی حسی موضعی در ناحیه ای که برای قرار دادن پیوند انتخاب شده است اعمال می شود. پزشک دو برش کوچک برای دسترسی به شریان و ورید ایجاد می کند. سپس، یک سر پیوند از طریق جراحی به شریان و انتهای دیگر به ورید متصل می شود. پس از قرار گرفتن مناسب این دو رگ در کنار هم، خون اکنون از شریان، از طریق پیوند به داخل سیاهرگ جریان می یابد. این فرآیند اجازه عبور سوزن های دیالیزی به درون پیوند برای فرآیند همودیالیزی می دهد.
درست همانند فیستول شریانی وریدی (AV)، گرافت شریانی وریدی به روش جراحی ایجاد می شود. اما به جای اتصال مستقیم شریان به ورید، همانند فیستول AV، برای پیوند AV متخصص عروق یک سر لوله مصنوعی کوچک که همان پیوند واقعی است را به یکی از وریدهای شما وصل کرده و سر دیگر را به یکی از شریان های شما متصل خواهد کرد.
مزایای پیوند شریانی
- پیوند AV راه حلی برای وریدهای کوچک یا ضعیف فراهم می کند.
- گرافت AV را می توان به محض دو تا چهار هفته پس از قرار دادن استفاده کرد.
- جراحی گرافت شریانی وریدی (AV) معمولا به صورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود که امکان بهبودی سریع و آسان را فراهم می کند.
آیا پیوند شریانی برای شما مناسب است؟
در حالی که فیستول شریانی وریدی به عنوان دسترسی انتخابی توسط اکثر افراد در زمینه عروقی در نظر گرفته می شود، پیوند AV دومین گزینه نزدیک است و ممکن است بهترین انتخاب برای افراد خاص باشد. به عنوان مثال، اگر وریدهای شما برای رشد درست و مناسب فیستول خیلی کوچک هستند یا اگر وریدهای شما سالم نیستند، کاندیدای بهتری برای پیوند شریانی وریدی خواهید بود.
اگر تحت دیالیز هستید یا ممکن است در آینده این فرآیند برای شما انجام شود، ممکن است کاندیدای گرافت شریانی وریدی باشید. اگر فکر می کنید ممکن است کاندیدای پیوند باشید یا در مورد مناسب بودن این نوع دسترسی سؤالی دارید، حتما با یک پزشک صحبت کنید.
مراقبت بعد از قرار دادن پیوند شریانی وریدی
پس از عمل، پزشک به شما دستور می دهد که بازوی خود را بالا نگه دارید، یا از طریق بالش نگه دارید تا تورم و درد در محل دسترسی کاهش یابد. ممکن است برای چند روز کمی ناراحتی یا تورم در بازوهای خود احساس کنید، اما این غیر معمول نیست. اگر بتوانید یک لرزش خفیف را از طریق باند خود احساس کنید، این بدان معناست که پیوند شما به درستی عمل می کند.
مراقب علائم عفونت (قرمزی، تورم یا ترشح) و تغییرات در ظاهر پوست در اطراف و نزدیک پیوند باشید.
گرافت های شریانی وریدی بیشتر از فیستول های AV مستعد لخته شدن هستند.